Sunday, July 23, 2017

පාසී


ඇය නිදිවරාගෙන

පසුපසම ඇවිදින්

රුවක් ලුහුබැද

මායම් පා

මදහස පා
 

රවටවා සිත
 

පුදකලා මත
 

හළුකලා ඇස්
 


දවටවා ගත
 

සරාගය මැද
 

රැවටුනේ කව්රුද
 

දන්නෙ කව්රුද
 

රහසක්ය එය
 

මුලා කල සිත
 

නොපැටලුන රළ
 

එලු දැල ඉරුනු කල
 

දිය සෙවල බැදි
 

නොපෙරුන ගල
 

තාම නිසලව හිදී
 

යට ගිලී තිබූ තැන
 

@අසම්මත/16/07/22/@
5 Com

No comments:

Post a Comment

මා ලියූ දේ කියවා, ඔබේ අදහස් කියා යන්න. ස්තුතියි.