Tuesday, August 7, 2018

පියවුන නෙත් මත
කවි සහසක් ඇත
සදසාවිය නුඔ
සද මත පැන යන
හිස තුල මල් පිපි
කවට කමට නැති
කෙළිලොල් මුව රැදි
සියුමැලි දෙතොලැති
මන යුරු පෙම් කවි
මුමුනණ හසරැළි
අවිහිංසක කම පිරි
නුඔ නම් අගනකි
සුරලොව සිට වැඩි
මරගන රුව ඇති
යනයන මග නිති
@අසම්මත/16/08/07/@
10
ගී නොකියම උඩ පනිමු
කට වැරදී නොනැසි ඉමු
වතුර හිදෙන හැටි දුටුවෙමු
ඉවතක යන අයුරු සොයමු
කොකෙක් ඇවිත් බස් කියාවි
මොකද වෙන්න ඕන අසාවි
ඉඡ්ඡාවෙන් අප පෙලාවී
බොරු බහකට මුල පුරාවී
එක එකා ගෙන යමි කියාවී
සොබන වදනක නොම ගිලී
අහස අමතමු වැසි රිසී
දියකඩිත්තක ඉන්නද බැරි
අප ගැනත් හිතපන් දිය පිරි
@අසම්මත/16/08/07/@
26
මට හිතුනා
කාන්තාරය මැද
සිටුවන්න ගහක්
මල් පිපෙන ලස්සන
දිය කදුරු වගුරන
ඔබ
නොහිතන වෙලාවක
ඇත්තටම
පැලවෙලා සරුවෙන----------------------------!
@අසම්මත/16/08/07/@
12 Comm
මිනිසුන්ගෙ නෙත් අතර
නිරුවතින් සරනවට
නුඔ
ගියත් කාසියකට මැදිව
මට
පමණක්ම
අයිති නුඔ සිරුර
රහසින් මං දකින
අහිමවන හැම රෑක
අයිතිය කොදුරන
කිමද ? අකමැත්ත
@අසම්මත/16/08/07/@
මිනිසුන්ගෙ නෙත් අතර
නිරුවතින් සරනවට
නුඔ
ගියත් කාසියකට මැදිව
මට
පමණක්ම
අයිති නුඔ සිරුර
රහසින් මං දකින
අහිමවන හැම රෑක
අයිතිය කොදුරන
කිමද ? අකමැත්ත
@අසම්මත/16/08/07/@
5 Co
ඌණනය
කල හැකිද
නුඔ මරාදමන
මහද උපදින
අපමණ සිතිවිලි කන්ද
කිසිත්
නොසිදු වූ
@අසම්මත/16/08/07/@
6 Comme
මා ජීවයෙන් ගෙන
හද මැදට
යදම් දැම්මා
කවි හිතට
තරුණ ජවයක බහට
අවනත නොවී කොහොම
මම විදිමි
ඒ පහස
දෙනවනම් නිබද
කෘරිරූ කර්කශ රිදුමැ
මැද
ආදරය පිළිකුලට හැර
පිළිවදන තුරුළු කර
@අසම්මත/16/08/07/@
4 Comme