මට ඉන්න දෙනවද නිදහසේ
මේ නවාතැන් පොළ මගේ
තොටුපලක් වුන හිත දිගේ
ඇදී එන්නෙම තනි කම හොදේ
ඈත හිරු බැස යන වෙලේ
හුදකලාවම කල් යල් බැලේ
කවි හිතක් උනුහුම් කලේ
අතීතය මතකෙට නතු කලේ
නැංගුරම් කොහිවද දිවි තලේ
සිතිවිලි ඇවිත් හද සක්මන් විලේ
නිහඩ හද පාරන වෙලේ
මේ කවිය නුඔටය පද වැල් කලේ
@අසම්මත/16/05/05/@
No comments:
Post a Comment
මා ලියූ දේ කියවා, ඔබේ අදහස් කියා යන්න. ස්තුතියි.