Friday, March 3, 2017


ඔබ මා සිටිනා දෙනුවර

ආදර හිත් දෙක දෙඉව්රක

හමු නොවනා විට ඉදුවර

දෑස් තෙමනවද ඝණ කළුවර

හමුනොවනා බව ඉර සද සේ

ප්‍රේමය නම් ලතැවෙයි ලමැදේ

හිත් කෙමියක පිපි මල් වදුලේ

පෙති හැකිලි පරවී යයි සුළගේ

කෙදිනක නොදකින හදකට

ඒ ඔබයි මගෙයි පෙම් පුරානය

අදටත් හැගුමකි දෙහිතක

කව්රුත් දන්නැති ඉව්රක

විරහව මිහිරිය කියා යන්න

වදනින් කවියක ලියා දෙන්න

සමුදුන් හදවත හිත ලගට ගන්න

සද තරු මත සුසුමක් තියා යන්න



@අසම්මත/17/02/28/@

No comments:

Post a Comment

මා ලියූ දේ කියවා, ඔබේ අදහස් කියා යන්න. ස්තුතියි.