විමතියක් වෙයි නුඹට හැමදින
ලියන හැම වදනක මගේ කවිකම
සදක් සේ නිසල එළිය දෙන
චණ්ඩ රස්මිය හිරු රැගෙන එන
පවන් රොද වී ගිම්හානයේ පොපියන
අමුතු කතාවක අරුත සෙනේබර
හදට ලංවෙන්න මට කිමද අවසර
ලැගුම් ගමි ඉවත නොලන ලෙස
ඔබගෙ හදවත මටම ඉඩ හැර
තවත් ඇයි පමා දෙන්න හරසර
මම ඔබෙයි ඔබ මගෙයි කියනු සදගිර......
@අසම්මත/17/01/22/@
No comments:
Post a Comment
මා ලියූ දේ කියවා, ඔබේ අදහස් කියා යන්න. ස්තුතියි.