අතහැරිය හැකිනම් මේ සියල්ලම
එකතුකල රෝස මලුත් එක්කම
දුකක් නම් නෑ ජීවිතයටම
අාශාවේ රැහැන් ඇත වෙලී සැම අත
ඉතින් කොහොමද නොඇලි ඉන්නේ
හිත දුවන්නෙම ආශාව පිටුපස
ස්වභාදහමට සරදමක් කර
සසර බැදි බැමි ලුහුබැදන් හිත
වහල් වී විකල් වෙන කල
අපි ඉතින් සංසාර මං පෙත
සැරිසරණ විට දුක දරාගෙන
ලියවෙන්නේ පද කවි හුදකලාවෙම
මිරිගුවක් මැයි කවිත් හරියට
@අසම්මත/16/05/25/@
No comments:
Post a Comment
මා ලියූ දේ කියවා, ඔබේ අදහස් කියා යන්න. ස්තුතියි.